İş yerinde iletişim sorunu yaşayan bir danışanım, iş arkadaşlarının kaba ve anlayışsız olmasından, sürekli olarak onun hakkında dedikodu etmelerinden yakınıyordu. İşinden memnunmuş sektör değiştirmeyi düşünmüyormuş, ancak bu iş yerinden ayrılmayı ciddi ciddi düşünmeye başlamış. Ona, "İş arkadaşlarının olumlu özelliklerini yazar mısınız?" dedim. "Hocam, anlatamadım galiba, hiçbir olumlu özellikleri yok" dedi. Yine de yazması için israr ettim. Bir süre düşündü ve "İnanın hiçbir şey gelmiyor aklıma" dedi. "Örneğin özel günler için her ay bir miktar para toplayan biri var mı? Birinizin oğlu kızı ya da kendisi evlendiğinde takı almak, ya da ne bileyim doğum gününüzde hediye almak için" diye sordum. "A' Evet, muhasebeden Aysel hanım var, kadın üşenmeden her maaş günü tek tek hepimizi dolaşır o ayın parasını toplar." dedi. Listesi oluşmaya başladı:
 
1. Aysel hanım, muhasebeden, hiçbir çıkarı olmadığı, üstelik ona ek bir yük getirdiği halde para toplaması nedeniyle,
2. Mevlüde hanım, hizmetli, ortalığı sürekli temiz tutması, dışarıdan ufak tefek alışverişleri yapması nedeniyle,
Bitti" dedi. "Şimdi size olan davranışlarını sevmediğiniz halde yine de tek bir olumlu özelliği bile olsa diğer çalışma arkadaşlarınızın o olumlu özelliğini yazın." dedim
 
Liste uzamaya başladı:

3. Mustafa bey, şef, sinirli, son söyleyeceğini önce söylüyor, bazen başa kakması var ama işinde gerçekten iyi ve ne danışsam cevap veriyor, bilgi sakınmıyor.
4. Necla hanım, memur, sürekli kayınvalidesini çekiştiriyor ve ailesinden şikayet ediyor ama bütün indirimli alışveriş yerlerini biliyor ve gerçek bir indirim olup olmadığından haberdar.
5. Emre bey, memur, soğuk ve az konuşuyor, tepeden bakıyor gibi ama bilgisayarla ilgili tüm sorunlarımı çözüyor.
 
Liste uzayıp gitti. "Şimdi, dedim 'ama'dan önceki kelimlerin üzerini çizin ve yüksek sesle listeyi okuyun bana."
 
Okudu, bir daha okudu. "Lütfen," dedim "bu listeyi her sabah işe gitmeden önce bir, hatta iki kez yüksek sesle okuyun. Bunu ayna önünde yapın ve mutlaka gülümseyin, mutlaka..."
 
"Bu kadar mı?" dedi dudak bükerek. "Lütfen bunu yapın" dedim.
 
Bir hafta sonra geldiğinde yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. İşyerindeki arkadaşlarına sanki sihirli bir değnek değmişti. Hepsi güleryüzlü ve sevecen davranmaya başlamıştı. Sanki bir tür sihir olmuş ve hepsi gerçekten değişmişti.
 
Çevremizdekileri değiştirebilir miyiz? Onların davranışları bizi mutsuz ediyorsa kendimize söylememiz gereken şu: "Çevremdekiler benim ayna görüntüm. Ben değişince onlar kayıtsız kalamaz."

Önce siz gülümsemeye ne dersiniz?